طه

حمد وسپاس بیکران مرا از اعماق وجودم بپذیر ای مهربان ترین !

همیشه و البته این ساعات مخصوصا احساس نوازش دست رحمتت بر سرم آرامم می کند .

ای آرام بخش بیقراری هایم دوستت دارم.

پس چگونه تو را شکر گویم که از هر شکر قطرات باران رحمتت نوازشم می دهد .

بگذار چتر گناهم را ببندم و با تو ، به عشق تو خیس شوم زیر باران نگاه مهربانت ای مهربانترین !

بگذار چتر گناهم را ببندم چون تنها دلهای آهنی زیر باران رحمت تو زنگ می زند!

بگذار چترم را ببندم و چشمهایم را باز کنم و سرم را بالا بگیرم و فریاد بزنم دوستت دارم هر چند که از اول تو  آهسته در گوشم گفتی دوستت دارم !

من هوای تو را کردم هوای کوی محبتت را !

عشق تو در قلبم می کوبد و باید در را باز کنم پس بگذار چتر گناهم را ببندم و با تو باشم !

خدای من ، دوستت دارم .

سپاس