طه

وقتی فارغ از روزمرگی ها می شوم ، وقتی دل بهانه میگیرد بهانه نگاه  باران خورده  تو  را  آنوقت میفهمم چقدر دلتنگم … چقدر از تو دورم و تو به من نزدیکی و این حس همیشگی دلتنگی های من است .

پیله یادت را برتن تمام تنهایی هایم تنیده ام تا وقت پروانه شدن ….