طه

به نام خدایی که دلخوشی هایمان از اوست

تقدیم به تنها دلخوشی عالم حضرت حجت ابن الحسن (عج) که امنیت و آرامش واقعی تحت لوای اوست :بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین ….

دلخوشی های امروز دعاهای مستجاب شده دیروز ماست که باید به پاس آن سجده شکر به جای آورد و سپاسگزار خدای عالم بود . 

دلخوشی میتونه یه نعمت خدادادی باشه که بهش عادت کردی و ازش غافلی مثه سلامتی ، یا می تونه نعمت داشتن پدر و مادر و خانواده باشه باشه و یا داشتن همه چیزایی که بدون اونها نمیتونی زنده باشی ….

ولی وقتی حرف از دلخوشی های کوچیک به میون میاد ناخودآگاه وارد کوچه پس کوچه های کودکی میشم و دلم آبنبات چوبی می خواد ! دلم یه بغل شعر و ترانه کودکی میخواد،  دلم حوض کوچیک خونه پدری رو میخاد ! دلم میخاد بدوم تا سرکوچه و دستای گرمشو بگیرم و باهاش قدم قدم بیام خونه و بشینم رو زانواش و موهامو نوازش کنه ….

اما دلخوشی های امروزم هم کم نیست پس بزار خدا رو شکر کنم که این فرصت پیش اومده تا بشمرم دلخوشی های دوست داشتنیمو ….

مثلا همسر خوب و نمونه که خیلی هوامو داره و بهترین دوست و مشاورمه خدا بهش سلامی بده و سایه اش مستدام

ویا مثلا دختربزرگمم زهرا جون  که قوت قلبمه و مایه آرامشمه که از خدا میخام بهش سلامتی بده و همه خوبیهای عالمو

ویا دختر کوچیکم اسما که خیلی مهربونه و بزرگ فکر میکنه و خیلی می فهمه و با طراوته و از خدا میخام بهش سلامتی بده و همه خوبی های عالمو 

داشتن روحیه لطیف نوشتن و طبع شعر هم از دلخوشی های کودکیم بوده و هست خدا رو شکر ….

از حق نگذریم اینا دلخوشی های روزمره ان و باید اعتراف کنم دلخوشی اصلی من قلب مهربونمه که همچنان در کودکی های دیروز و سختی های امروز و تقدیر فردا مهربان بوده و هست و خواهد ماند به لطف خدا . 

اما میخام نوشته ام رو خطاب به تنها دلخوشی دلهای خسته به پایان ببرم :یا صاحب الزمان ای دلخوشی خدا و خلق خدا یا بقیه الله ادرکنی ولا تهلکنی