طه

نه توان وصل دارم ، نه بیان هجر و حسرت

نه گذر ز تار زلفت ، به رهایی و سلامت

شب وشعر وشورشادی، لحظات عشق بازی

همه تحفه نهانی ز سر کوی محبت

به چه ساز می نوازی که به رقص آیم و گویم

دادم آوازه ی ایمان ز خیال تو به غارت

دل دیوانه بهایش سر زلفین تو باشد

به صلاح شیخ و واعظ نپذیرفته نصیحت

ناز چشمان خمارت همه ویرانگر و قاتل

با دم عیسوی تو شده هر لحظه قیامت

ز خیال رویت ای گل ز فراق چاره سازم

که تو مهدیا بیایی کنم از غصه شکایت .

زینب پوررحمتی

وقتی که غم از روی غم بیزار می شود

چاه از نگاه غربتت تبدار می شود!!

باور کن از وقتی که فهمیدم تو تنهایی

آشفته حالی باعث آزار می شود

راز مگویت را نگفتی ، آه فهمیدم!

آخر مگر نامرد هم غم خوار می شود ؟؟

آخر مگر نامرد هم غمخوار می شود !!؟؟

******

به اشک و ناله گفتم که صید در کمینم

توسلی که شاید جمال عشق بینم

به خنده گفت بلبل شبی میان عشاق

که مست جام دست امیر مومنینم (ع)

زینب پوررحمتی

وقتی که با  سکوت “زهره “

همه ستاره ها خاموش شد

به آسمان شعرم

هلال ماه می خندید

وتنها” آیه تطهیر “دلداری ام داد .

ز-پ

ادامه »

سه بیت از” مثنوی زینبیه “ا را ضمن عرض تبریک میلاد بانو تقدیم میکنم :

الهی زینبی کن راه دل را

و پرکن از تفکر آه دل را

ببخشای از ترحم کن نگاهم

اسیر جهل و درگیر گناهم

ولی از عشق و مستی ام لبالب

شوم آخر فدای نام زینب

“زینب پوررحمتی “

الهی زینبی کن راه دل رر

و پرکن از تفکر آه دل را

ببخشای از ترحم کن نگاهم

اسیر جهل و درگیر گناهم

ولی از عشق و مستی ام لبالب

شوم آخر فدای نام زینب

“زینب پوررحمتی “

با وضو بخوابیم شاید از یار پیامکی آمد .

با وضو باشیم تا همه کارهایمان عبادت شود .

با وضو بمانیم ، اگر می خواهیم بمانیم .

تا در دلم افتاد که از عشق بگویم

دیدم ز تو نقشی به سر و پای وجودم

محو رخ خود می شوم از مردم چشمت

از بس که به دور از تو در آیینه سرودم

یک لحظه نشد بی تو بخواهم که بمانم

حیف است بگویم که چه ها بی تو کشیدم

رفتار من از تابش خندیدنت آری

مشکوک به دیوانه شده از تو شنیدم

هر شب به سرم می زند از غصه بمیرم

یاد تو ولی مایه تسکین و امیدم

در می زنم آنقدر رقیبان که بدانند

با عشق به این مرتبه عشق رسیدم

این پنجره بسته به روی همه کس را

عمری به سوی گوشه چشم تو گشودم

گفتم به وصیت که به قبرم بنویسند :

ای کاش که از زمره یاران تو بودم

تقدیم به عشاق غمت یوسف زهرا ( عج)

این لحظه ناب و همه بود و نبودم

“زینب پوررحمتی”

سرو باید از خجالت خم شود!!!!!!!!!!!!!!!!!

غوطه در آیینه های غم شود!!!!!!!!!!!!!!!!!

عاقبت “زهرا” (سلام الله علیها) به دلها فاش گفت

شیعه باید با “علی” (علیه السلام ) همدم شود

به جز تکرار جان کندن نمانده ست

و دردی هم به جز ماندن نمانده ست

به بغض خسته این آه دلگیر

که دیگر شوق باریدن نمانده ست

چنان زخم عمیقی دارد این دل!

که حتی نای نالیدن نمانده ست

به لطف باغ عشق عمرم به سر شد

و حالا فرصت چیدن نمانده ست

ولی دیدم به تابوتم نگاهی!!!

که دیگر جای سوزاندن نمانده ست

تمنای “فنا” را بیش از این کن

که امکان جدا ماندن نمانده ست

“زینب پوررحمتی “

لبخند کودکان ، آرام بخش ترین و زیباترین آهنگ دنیا .

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 alse” LatentStyleCount="156″>

e="font-size: x-large;">مولا !

چگونه محراب تشنه نیاز نباشد

وقتی ردّپای بی نهایت عاسق

بر ساحل در یای نگاهت پیداست ؟

وقتی سکوت

خلاصه درد ها و فریاد در گلو مانده

پنجره های طوفانی ست !!

کاش

قلم از هرم آتشین عنایتت

شکفته می شد

و راز بغضِ نشکفته ات را فاش می کرد !

وای بر من اگر غیر تو را یابم !!

بگذار بگویم که در انفاق رکوعت

آسمان سر به سجده نهاد

و چگونه خدا مفتخر به نامت شد

گر چه تو خود نامی از هزار نام اویی!!!

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 alse” LatentStyleCount="156″>

پشت احساس شقایق های مست

بی گمان رمزی به نام عشق هست

عشق ؛سرفصل کتاب بی کسی

شعله ای در آب و تا ب بی کسی

باید از دلبستگی ها پاک شد

در وجود آشنایش خاک شد

سوختن کی کار هر نالایق است

این نشان رد پای عاشق است

یک قدم بردار تا دیروز خود

هان ! ببین همسنگر پیروز خود

آنکه الهامی به قلبش نور داد

یک غم مبهم ولی مستور داد

نیمه شب غرق خدای عشق بود

روزها هم کد خدای عشق بود

فاتح نقش بلند قاف اوست !!

بی گمان اخلاص از اوصاف اوست

ای نشان زخم های بی نشان!

محرم زنجیره های آسمان!

عده ای از کاروان جا مانده اند

در غریبی زار و تنها مانده اند

روزگاری قلب ها شان می تپید

رنگ از رخساره ها شان می پرید

چفیه ها بوی خدا می داد و بس

خنده ها درس وفا می داد و بس

گریه ها شوق رهایی از زمین

شوق غلتیدن به میدان های مین

هر چه می رفت از سر آیینه ها

پاک تر می شد صفای سینه ها

عاقبت هر کس که مجنون وار بود

از غم دوری لیلی زار بود

نیمه شب پیغام مولایش رسید

سر به دامان وصالش شد شهید

شعر از زینب پوررحمتی

آیینه ای و درنفس خسته من پیدایی

هر وقت که تنهاتر از قطره شوم دریایی

تنگ است دلم به وسعت چشمانت

ای آیه عشق پس تو کی می آیی؟؟

بیا !آغاز کن؛ این ناتمام رو به پایان را

که با ابری ترین بیتش ،گرفته نبض باران را

نمانده غیرت مردی که باشد مرهم دردی!

و نامردی ایمانها به تنگ آورده شیطان را .

از این تصاویر خدادادی که متعلق به شهر زیبای دورود  است  دیدن بفرمایید و لذت ببرید

صدای سرفه نمرود دیگری

در نبض تاریخ

تکرار شد و بیماری ظلمت همه گیر !

…عده ای که با فندک روشنفکری

استدلالشان روشن بود

وعده مومیایی کردن خوشبختی را

-به رگهای تفکر بشریت -

تزریق می کردند!

…عده ای در زیر سقفی

که تنفر از آن می چکید

خواب های طلایی را به لجن تعبیر می کردند .!!

ناگهان !!!

نبض تاریخ تند تر زده شد

کسی با تبری  از تبار ابراهیم

و حنجره ای از جنس هدایت

بت بزرگ را نشانه گرفت .

تمام پنجره های بسته از بغض  “طاغوت  “

یک دسته

“انقلاب ” کردند !

از برکت ابتدای بیداری

کابوس تلخ کبوتر های زندانی

و عشق های ثمر سوز کوچه بازاری

به انتهای درک واصل شد

پیشانی نصف النهار

از یکدلی گنجشک های آزاده -حزب اللهی -ترک برداشت

و خط استوا از گرمی قلب هلشان گر گرفت

پس آ ن گاه تاریخ 12 بهمن 1357 در تقویم دلها ثبت شد.

شعر از زینب پوررحمتی

خاطره سکوت تو! نشسته روبروی من

اول آشنایی و  لحظه گفتگوی من

حسرت مبتلا شدن ،لذت دیوانه شدن

زلف پریشان تو و صحنه جستجوی من

اشاره می کنی بیا ! پر زترانه می شوم

ناز دگر برای چه ؟می شکنی سبوی من!

همدم تنهایی من!! آینه طعنه می زند؛

صبر سرش نمی شود ،برده دل آبروی من

بی خطر و صاف شده، جاده تنهایی دل

سری به خانه ام بزن ،سری به آرزوی من

” فنا ” فدای چشم تو ، نگاه اگر نمی کنی

گوش به ناله ام بده! گوش به های و هوی من

شعر از زینب پوررحمتی

از شوق تو فهمیدم دنبال چه می گردی

عمری ست که با غصه هم سفره و هم دردی

آن شب که نشانش را از آینه پرسیدی

من پشت سرت بودم اورا که صدا کردی

او را که جوابت را با خنده و افسون داد

او را که به او گفتی تو مرهم هر دردی

هم صحبت او بودی با غیر نیالودی

از سادگی ام گفتم سوغات چه آوردی ؟

گفتی تو ز شوق خود وز شرم گناه من

وز طرز نگاه او گه سرخی و گه زردی

پیش خودمان باشد از رنگ رخت پیداست

تو عاشق مولایی ،فرزند همان مردی

پس لحظه دیدارت یک جمله تمنا کن

که ای خسته غربت ها وقت است که برگردی

(شعر از زینب  پوررحمتی )

آن زخم پیر کهنه سر باز کرده امشب

شوق نگفته ها را آغاز کرده امشب

شاید عجیب باشد لبخند تلخ زخمش

با غصه ای عفونی دمساز کرده امشب

در فکر یک اشاره از چشم مست لیلی

تا سرزمین مجنون پرواز کرده امشب

هر چند شرح حالش یک قصه قدیمی ست

آنرا به حرمت عشق آواز کرده امشب

عشق ” فنا “  در این جا حیران لطف یار است

گویی که شاه عشاق در باز کرده امشب

شعر از زینب پوررحمتی

عشق می پیچد به خود از سوز درد

هر که بی درد است اینجا نیست مرد

عشق آمد جمله عین و شین وقاف

خنجری بر گرد راسی در طواف

عشق ترکیبی ز عین و قاف و شین

حا حامیم در میان یا و سین

آری عشق آمد ز قاف و شین و عین

عشق یعنی یک کلام و آن حسین

(شاعر ابو الفضل سپهر)

مادری که بیش از 17سال بر مزار فرزند شهیدش زندگی می کرد . ”   شهید قربانعلی رخشانی “

اتل متل یه مادر نحیف و زار وخسته

با صورتی حزین و دستای پینه بسته

دستای پینه دارش عجب حماسه سازه

دستایی که پرچم بابا رو ور می داره

درسته که بچه اش تو جبهه ها شهید شد

درسته که موی اون بعد بابا سفید شد

اما خون بابا  و موهای مادر من

وقتی با هم جمع شدن سیلی زدن به دشمن

یکبار که آقا مهدی زین الدین به سختی توانست خود را از چنگ بچه های بسیجی خلاص کند با چشمانی اشک آلود نشسته بود و به خودش تشر می زد و می گفت :مهدی !خیال نکنی کسی شده ای که اینها اینقدر به تو اهمیت می دهند !تو هیچی نیستی ،تو خاک پای بسیجیانی !همین طور می گفت و آرام آرام می گریست .(به نقل از کتاب اتل متل عشق سرخ)

یکبار که آقا مهدی زین الدین به سختی توانست خود را از چنگ بچه های بسیجی خلاص کند با چشمانی اشک آلود نشسته بود و به خودش تشر می زد و می گفت :مهدی !خیال نکنی کسی شده ای که اینها اینقدر به تو اهمیت می دهند !تو هسچ نیستی ،تو خاک پای بسیجیانی !همین طور می گفت و آرام آرام می گریست .(به نقل از کتاب :اتل متل عشق سرخ )

الهی،به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده !

الهی ، راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر !

الهی ، هر چه پیش آمد خوش آمد که همه مهمان سفره توایم !

الهی ، حرم بر نامحرم حرام است ،محرم چرا محروم باشد !

الهی ، آمدم ردّم مکن ، آتشینم کرده ای سردم مکن !

الهی ، از دردم خرسندم که درمانش تویی !

برگرفته از الهی نامه آیت الله حسن زاده آملی

آبشار بیشه شهرستان دورود

 

ای مفضّل :از منافع گریه کودکان نیز آگاه باش .بدان که در مغز کودکان رطوبتی است که اگر در آن بماند بیماریها و نارسایی های سخت و ناگوار به او رساند ؛مانند نابیناییو جز آن . گریه آن رطوبت را از سر کودکان سرازیر و بیرون می کند و بدین وسیله سلامتی تن و درستی دیده ایشان را فراهم می آورد .پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن می شوند که کودک از گریه اش سود ببرد .اینان همواره در سختی می افتند و می کوشند که اورا ساکت کنند و با فراهم کردن خواسته هایش از گریه بازش دارند ،ولی نمی دانند که گریه کردن به سود اوست و سرانجام نیکی پیدا می کند .

بدین ترتیب چه بسا که در اشیاء،منافعی نهفته باشد که معتقدان به اهمال و بی تدبیری در کار عالم از آن غافل اند و اگر می دانستند ،هیچ گاه نمی گفتند که فلان چیز بی ثمر است ؛زیرا آنان از اسباب و علل آگاه نیستند .براستی هرچه را که منکران نمی دانند عارفان می بینند .چه بسیار است چیز هایی که دانش اندک آفریدگان از آن کوتاه و خالق آفرینش با دانش بی پایانش از آن آگاه است .قداستش عظیم . کلمه اش والاست.

و اما آبی که از دهان کودکان سرازیر می شود و خارج می گردد ،رطوبتی ست که اگر در بدن هایشان بماند ،آثار وخیمی بر جای می گذارد .چنانکه دانی گاه که رطوبت بدن برچیده می شود (و بر دیگر عناصر ، غلبه می کند)شخص ، دچار کودنی ، دیوانگی ،کم عقلی ، فلج و لقوه و جز آن می گردد.

خداوند جل و علا تدبیر چنان نمود که این رطوبت در دوران کودکی از دهانشان بیرون رود و در بزرگی از سلامت تن برخوردار گردند .بدین ترتیب ،پروردگار به خاطر نادانی آفریدگان برآنان منت نهاد و تفضل نمود .اگر اینان از داده ها و نعمت های بی شمار او آگاه بودند ،هیچ گاه در معصیت و لغزش از فرمانش فرو نمی افتند . پاک و منزه خدایی که چه بزرگ است نعمت های او بر مستحقان و دیگر آفریدگان !و چه والاتر استاز آنچه باطل گرایان می پندارند .

((به نقل از کتاب توحید مفضل))

عکس فوق مربوط به دریاچه زیبای گهر شهرستان دورود می باشد

ادامه »

اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم.

محبت یگانه اکسیری ست که مس وجود آدمی را زر می کند ، خدا از این اکسیر در وجود آدم دمید و گرنه وجود کی از عدم می آمد به وجود !؟پس هر آنکه محبت و عشق ندارد هیچ است .

من به ولای محمد وآل او مستم           هم بگیرد در دو جهان دستم.

عارف هم عصر مرحوم حاج اسماعیل دولابی (اعلی الله مقامه)در کتاب طوبای محبت 2فرمود:رغبت ،جلو انسان را باز می کند .رغبت و محبت راه دور را نزدیک می کند ….این میوه وشجره محبت است .

عکس مقابل مربوط به دریاچه گهر شهرستان دورود می باشد . از تمام هموطنان عزیز درخواست می کنم از این جاذبه طبیعی خداوند دیدن  فرمایید